Vredig
eten is goed eten
Want
lekker eten doet men alleen in rust en vrede
Voor
een goede spijsvertering is het een vereiste
Dat men
elk hapje minstens vijftien maal kauwt;
Daarom
eet men met muziek ook beter
Want
onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelf
Harmonieus en met de kaken ook de slokdarm
En
later zelfs de overige dertig meter
Lange
darmen in de buik.
Vrede
is goed eten met goede muziek.
Met
marsmuziek kan men beter lopen dan eten
Als men
dan ook maar vredig loopt
En niet
meemarcheert met een troep soldaten
Tegen
andere soldaten
Dan is
marsmuziek net zo bedorven
Als
besmet voedsel
Maar
bij dansmuziek is het zeker goed eten
Want
dansen is geen vechten.
Wie
danst, houdt rekening met andere dansers,
Zoals
men onder het eten niet alle
Lekkere
hapjes alleen verorbert, maar die deelt
Met de
overigen, de disgenoten.
Lucebert (1924-1994)
Dit gedicht herinnert aan oorlog door vrede te beschrijven. De vrede die te vinden is in gezamenlijk eten waarbij ook ruim baan is gemaakt voor de kinderen en niet te vergeten de dieren . Daar past goede muziek bij. Ook wel marsmuziek, maar die wordt gespeeld om naar een feest te marcheren. Geen marsmuziek zoals die past bij marcherende soldaten. Dat loopt op oorlog uit. Vrede is dan pas vrede als de naastenliefde hoogtij viert en men elkaar het leven (en het eten) gunt.
Lucebert gebruikt voor die naastenliefde het beeld van mensen die op goede dansmuziek dansen en eten en delen wat er te delen valt. Dat is omzien naar je naaste of,om in Bijbelse termen te spreken, je naaste liefhebben als jezelf. Het gedicht wordt, op die manier gelezen, een religieus gedicht.Ik lees het graag zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten