dinsdag 27 januari 2009

Beestjes


Samen met Sabine, mijn vrouw, hebben we een aantal jaren geleden onze gedichten en foto's tentoongesteld onder de naam SCHEPPING. foto's van Sabine waren met mijn gedichten tot composities samengevoegd zodat het beeld het woord versterkte. In dat project was ruimte gemaakt voor een aantal gebeden voor kleine diertjes zoals een vlinder of een spin. We lopen ze soms gewoon onder de voet en hebben niet door wat een schoonheid en intelligentie we hebben vernietigd. Neem nu een spin. Het weeft een web dat beantwoord aan de wetten van de dynamica. Het dier weet precies hoe de wind waait. Het weet gebruik te maken van die wind om de eerste spandraden te spannen en vervolgens een web te bouwen waarbij diezelfde wind de prooi in blaast. Past hierbij geen bewondering en verwondering? Nog even wat informatie uit Wikipedia over spinnen: De spinnen (Araneae) zijn de bekendste orde uit de klasse spinachtigen (Arachnida), en zijn geleedpotige dieren waarvan ongeveer 50.000 soorten zijn beschreven. Spinnen komen over vrijwel de hele wereld voor, maar niet in zee; zeespinnen zijn wel verwant aan spinachtigen maar geen spinnen. Ook hooiwagens zijn geen spinnen, en kunnen geen web maken. De kleinste spinnensoorten blijven enkele millimeters, grotere soorten hebben een spanwijdte van meer dan 25 centimeter. Spinnen zijn er in alle vormen en maten, vooral tropische soorten worden groter en hebben soms bonte kleuren, markante lichaamsvormen of doornachtige uitsteeksels. De meeste soorten hebben echter een goede camouflage. Dan nu het gebed:

Gebed bij een spin
God,
U die de Schepper bent van al wat leeft,
geprezen zij Uw naam.  
Vanmorgen, in het vroege licht,
zag ik een spin geduldig wachten in zijn web.
Een web geweven van puur zilver,
met flonkerende druppels dauw versierd. 
Het was een kunststuk in mijn oog, 
volmaakte vorm, 
volmaakte val.  
Ook als de stormwind het  bevloog,
bleek het voldoende sterk te zijn 
en hield het wuivend stand. 
Met eerbied keek ik naar de spin, 
waarin een waardig architect 
en kundig constructeur, 
door U is ingebouwd.  
Geprezen zij Uw naam.  
Amen.  

Ik kwam op dit gedicht omdat ik bij het opruimen van de boekenkast een knipsel uit het dagblad Trouw vond. Het was het natuurdagboek 7 april 2007 van Henk van Halm. Het knipsel ging over de schamelste van alle dieren, de pissebed. Henk en Ida Kormelink uit Enschede hadden voor deze schamelen ook een gebed geschreven. Dat gebed gaat als volgt:

Gebed voor een pissebed
Heer,
hier spreekt het volk der pissebedden.
Schuw en schuchter als we zijn,
leiden we sinds de oertijd een leven in duisternis
op de meest schamele en vochtige plekken
-in kelders en onder stenen.
Dit is Uw wil en ons geluk.
Maar Heer, al te vaak wordt de beschutting boven ons hoofd
roekeloos weggeslagen.
Verbijsterd staan wij dan in het oogverblindend licht van Uw zon
die nog maar een zwakke afstraling is van Uw Majesteit.
Hoe kan een pissebed dit licht verdragen...
Wij vragen U, wil in Uw hemels hof voor ons een plavuis reserveren
die zo zwaar is dat zelfs de sterkste engelen 
die de steen voor het graf van Uw Zoon wegrolden
hem niet zullen kunnen optillen.
In eeuwigheid,
Amen.

Pissebedden (Latijnse naam Oniscus Asellus) zijn best aardige diertjes, het zijn koudbloedige schaaldieren, familie van de kreeftachtigen. Één van de weinige kreeftachtigen die op het land leven. De zwart-grijze diertjes zijn circa 15 mm lang en 5 mm breed, ze hebben twee voelsprieten, zeven paar pootjes, een plat lichaam, een hard uitwendig skelet en ze ademen door kieuwen. Ze hebben een soort harnas van tien plaatjes die overelkaar heen schuiven, sommige soorten rollen zich bij dreigend gevaar op.Volwassen pissebedden verliezen hun harnas ongeveer eens per vier weken, eerst valt het achterste deel af, ongeveer twaalf uur later het voorste deel, ze eten het afgevallen harnas op om het kalk weer te gebruiken voor hun nieuwe jasje. Als ze op hun rug liggen kunnen ze zich laten kantelen door met hun pootjes maaiende bewegingen te maken, zo komen ze weer op hun pootjes terecht. Wereldwijd zijn er ongeveer negenhonderd soorten bekend. In Nederland komen zevenendertig soorten voor.Pissebedden kunnen anderhalf tot twee jaar oud worden.



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten